De levensverzekering ontstond om bescherming en veiligheid te bieden aan de eigen naasten in het geval dat de verzekeringsnemer te maken krijgt met tegenspoed. Ze heeft in de loop der tijd een grote evolutie doorgemaakt. 

In de afgelopen jaren heeft de Tak 23-verzekering zich enorm verspreid. Het is een product dat zowel een financieel als een verzekeringsaspect combineert. 

De levensverzekering, zowel in de klassieke vorm van de winstdeling als de meer geavanceerde vorm van de Tak 23-verzekering, is een beleggingsproduct dat talrijke voordelen biedt op vlak van fiscaliteit, erfrecht, financiën en vermogen.

Er zijn verder bijkomende voordelen waarvan men enkel kan genieten door te opteren voor verzekeringsproducten van een bepaald land. In dat opzicht vormt Luxemburg in Europa een uniek geval. 

Een levensverzekering naar Luxemburgs recht biedt verschillende voordelen, in die mate dat de belegging daardoor erg aantrekkelijk wordt, in eerste instantie om simpelweg tegemoet te komen aan de noodzaak om het landenrisico te spreiden. Kortom, beleggen en Luxemburg gaan perfect hand in hand. 

Het Groothertogdom Luxemburg biedt zowel op politiek als op economisch vlak immers een benijdenswaardig veiligheids- en betrouwbaarheidsniveau, denk maar aan het feit dat het één van de weinige landen ter wereld is dat kan uitpakken met een ‘triple A’-status, het hoogste niveau dat door de ratingbedrijven wordt toegekend en die bijgevolg aan dit kleine landje de hoogste kredietwaardigheid toebedelen.

Het enige nog overblijvende groothertogdom in de wereld onderscheidt zich ook als belangrijk internationaal financieel centrum dat aan de haal gaat met enkele records, aangezien het in Europa het eerste centrum was voor de verdeling van grensoverschrijdende levensverzekeringen en vaninternationale private banking en het eerste centrum voor de domiciliëring, beheer en verdeling van Luxemburgse beleggingsfondsen. Op wereldvlak moet het enkel de Verenigde Staten laten voorgaan. 

Wie in Luxemburg een levensverzekering afsluit, geniet van de kenmerken die eigen zijn aan het land, maar kan ook andere voordelen genieten, waaronder een grote beleggingsflexibiliteit. 

Dat wordt gegarandeerd dankzij een beheer op maat dat zich toespitst op de noden van de klant die de beste optie kan kiezen. 

De levensverzekering berust immers op een aanzienlijke waaier aan beleggingen, met multisupportovereenkomsten die voorzien in interne collectieve fondsen, interne toegewezen fondsen en gespecialiseerde verzekeringsfondsen.

Het beheer is discretionair en de klant kan kiezen tussen vrij beheer, vrij beheer met advies en beheer onder mandaat.

Eén van de voornaamste voordelen van een levensverzekering die in Luxemburg afgesloten wordt, is de ‘veiligheidsdriehoek’. 

De regelgeving en het regulerende toezicht van het Groothertogdom hechten veel belang aan de veiligheid van de door de beleggers gedeponeerde activa die gegarandeerd wordt door een strenge controle vanwege de autoriteiten en door de toepassing van een aantal zeer strenge straffen voor bedrijven die hun boekje te buiten gaan.

Naast de politieke, economische en financiële betrouwbaarheid van het land is er nog een ander bijzonder voordeel van de Luxemburgse levensverzekering: een beschermingsmechanisme dat uniek is in Europa en de activa van de levensverzekeringen en dus het door de verzekeringsnemers gestorte geld veiligstelt.  

Dankzij de veiligheidsdriehoek wordt er met name gegarandeerd dat het vermogen van de klanten fysiek en wettelijk afgescheiden is van dat van de aandeelhouders en andere schuldeisers van de verzekeringsmaatschappij. 

De fysieke scheiding bestaat uit het deposito van de activa van de levensverzekeringen op bankrekeningen die niet de bankrekeningen zijn waarop de andere activa van de verzekeringsmaatschappij staan.

De veiligheidsdriehoek is een driepartijenovereenkomst die door drie partijen ondertekend wordt: de verzekeringsmaatschappij, de depothoudende bank en de CAA (Commissariat aux Assurances). 

In het kader van de veiligheidsdriehoek houdt de verzekeringsmaatschappij zich bezig met het opstellen van het contract voor de levensverzekering en de inning van de premies van de klanten. 

De roerende activa worden gedeponeerd bij de depothoudende bank die vooraf goedgekeurd werd door de CAA, die op haar beurt periodieke controles uitvoert om de financiële toestand van de verzekeringsmaatschappij na te gaan.

Zoals al gezegd, biedt de veiligheidsdriehoek bescherming bij het ondertekenen van een levensverzekeringscontract zoals voorzien door de Luxemburgse wetgeving. 

De verzekeringsnemer kan rekenen op een drievoudige bescherming met het oog op de bescherming van diens belangen dankzij een mechanisme dat zich over drie sporen uitstrekt.

De eerste soort bescherming wordt geboden door de scheiding van de roerende activa, daardoor worden deze afgescheiden van de andere goederen van de verzekeringsmaatschappij. 

De representatieve activa van de technische reserves worden toevertrouwd aan een depothoudende bank, maar voorafgaand wordt er een overeenkomst ondertekend, een zogenaamde ‘driepartijenovereenkomst’, tussen de verzekeringsmaatschappij, de depothoudende bank en de CAA.

Die overeenkomst beoogt in eerste instantie de deposito's van de levensverzekeringen te scheiden van de andere activa van de vennootschap. 

In tweede instantie mogen deze activa niet het voorwerp zijn van pandrechten, waarborgen of een ander voorrecht dan dat van de contractanten. 

Tot slot, in geval van moeilijkheden of faillissement van de vennootschap, heeft de CAA de mogelijkheid om de rekeningen bij de depothoudende bank te bevriezen om zo de belangen van de contractanten te beschermen.

Het tweede element dat de bescherming van de ondertekenaar verzekert, bestaat uit een constant toezicht op de financiële gezondheid van de verzekeringsmaatschappij. 

In de praktijk is het zo dat elk kwartaal de CAA een controle uitvoert om na te gaan of de vennootschap voldoende solvabiliteitsmarge aanhoudt en dus zijn verplichtingen kan nakomen door te beschikken over gepaste eigen middelen. 

Elk kwartaal dient de vennootschap aan de CAA een stand van zaken te geven van de activa die de technische reserves uitmaken en in geval van onevenwicht tussen de twee posten kan de toezichthoudende autoriteit ook de gelden blokkeren die door de depothoudende bank bewaard worden.

Tot slot wordt er een derde soort bescherming geboden door middel van het ‘supervoorrecht’, wat betekent dat de afnemer van een levensverzekering in geval van faillissement van de vennootschap een bevoorrechte schuldeiser van eerste graad wordt. 

De houder van de levensverzekering heeft het recht om zijn vorderingen met voorrang te laten gelden en te innen ten opzichte van enige andere schuldeiser, en heeft daarbij ook voorrang op de openbare schuldeisers zoals bijvoorbeeld de Staat. 

De verzekeringsnemer recupereert met andere woorden altijd met zekerheid zijn vermogen, met de bijzonderheid dat het een onbeperkte waarborg betreft. 

Bij het voorrecht van eerste graad komt nog een tweede voorrecht inzake het vrij vermogen van de vennootschap. 

Als het afgescheiden vermogen ontoereikend is, en dus in het geval van onvoldoende representatieve activa, heeft de verzekeringsnemer een bijzonder voorrecht op de goederen van de vennootschap, en moet hij daarbij enkel de werknemers van het Ministerie van Financiën en van de diensten voor de sociale zekerheid laten voorgaan.